India

In 1946 vroeg een silvestrijn uit Ceylon die het monnikenleven wilde inplanten in India, om over te stappen naar de benedictijnen. Voor zijn opleiding wilde hij zich wenden tot Sint-Andries. Dit was het begin van een nieuw avontuur. Twee jaar later wilde een Indische karmeliet een religieuze stichting opstarten in Tamil-gebied, in Siluvaigiri (provincie Madras). Hij kwam met de vraag of de Sint-Andriesabdij voor deze stichting kon instaan. De stichting werd aan de twee Indische religieuzen toevertrouwd en in 1952 als eenvoudige priorij erkend, afhankelijk van Zevenkerken. Al vlug bleek echter dat de twee een totaal verschillende visie hadden. Er heersten grote spanningen. Bovendien was de streek ongezond. Toch boden zich heel wat kandidaten aan. Uiteindelijk werd pater Emmanuel de Meester, monnik van Sint-Andries, tot prior aangesteld. In 1957 verhuisde de communiteit van Siluvaigiri naar Asirvanam bij Bangalore. Pater Emmanuel begon te bouwen en een passend kader te organiseren voor een echt kloosterleven. Hij bevorderde ook de landbouwteelt. Uit de Priory of Saint Benedict van Asirvanam kwam een tweede benedictijnse vestiging voort, de Saint Thomas Benedictine Monastery van Kappadu in Kerala. terug naar Geschiedenis